De voorbije dagen was ik (weer) in Aarschot (B) voor het derde blok ‘Breek de Stilte’; een respectvolle methode om blokkades op te heffen.
Deze 3 dagen waren gericht op begeleidersvaardigheden en gaven weer een verdere verdieping op de theorie van Franz Ruppert rondom de dynamieken van traumadelen, overlevingsdelen en gezonde delen.
Dit keer was ik minder gespannen om te begeleiden. De afgelopen maanden heb ik het begeleiden met verschillende groepen en verschillende ‘resonanties’ geoefend. Dit keer zag ik de vragensteller in complete verwarring komen; een uitdaging voor mij om niet in mijn ‘directieve’ manier terecht te komen.
Voordat ik zelf werd begeleid deden we een oefening rondom autonomie. Dit was zo behulpzaam bij mijn resonantie; ik heb het werkelijk in contact zijn met delen van mijzelf die voorheen bijna of helemaal ontoegankelijk waren als zo helend ervaren. Wat een diepgang konden we, kon ik, bereiken.
De schoonheid van de methode zie ik terug in:
- Je ziet voor je neus jouw eigen innerlijke dynamiek ontstaan.
- Je wordt uitgenodigd de leiding over jouw eigen leven te nemen. Je bent helemaal zelfstandig in het kiezen met welk deel je contact wilt maken en in welke mate.
- Er is geen kadering van de methode of begeleider dat je “binnen de lijntjes moet tekenen”; dus geen “toverzinnen” zoals in de familie-opstellingen, geen suggesties van de begeleider die jou sturen en zo een afhankelijkheidsdynamiek in stand houden.
- Er is altijd een transformerend antwoord op de vraag, alleen soms komt het diepe inzicht pas later. Dan zijn de zaadjes gepland.
Wil je er meer van weten? Kom naar de boswandelingen of meld je aan voor een resonantiemiddag als resonant of vragensteller.